Himachal Pradesh

21 mei 2019 - Dharamshala, India

Delhi vandaag 18 Mei 11:20
Het lijkt erop dat de bus in India alleen komt als je alle, maar dan ook echt alle hoop daarop laat varen. Het lijkt elke keer erger te worden en het feit dat ik nu op een relatief dure bus sta te wachten en het de laatste kans is om voor het einde van mijn eerste visumperiode het land uit te zijn geeft wat extra druk. De bus is nu meer dan een uur te laat en elke keer als ik iemand het nummer van de maatschappij laat bellen sturen ze me naar een ander plekje op de snelweg, hoe groot is de kans dat ik goed sta? Gelukkig zit ik in de schaduw dus een mooie gelegenheid om wat over mijn afgelopen maand te schrijven.


Himachal Pradesh is in de Himalaya. Ik heb er vijf weken gezeten, eerst in dharamshala en daarna in Manali. Ik had me opgegeven voor een 10-daagse boedhistische  stilteretraitte op aanraden van Kathrin, de zeer door mij gewaardeerde yoga teacher van de eerste week in Goa. In rishikesh leerde ik Noy en Camilla al kennen, die ook naar de retraitte gaan, dus deze meiden heb ik afgelopen weken veel gezien. 

Dharamshala Tushita klooster
Op dag 1 de telefoon kwijt en dag 2 het klooster in. De dagen bestaan uit zon 3 uur meditatie (ochtens en savonds) en overdag een druk programma met boedhistische filosofie en geschiedenis en een uur discussiegroep met 8 medestudenten. Doordat je dan met elkaar praat maakt dat de nadruk niet echt op stilte lag, veel mensen praten de hele dag, ik kon dus werken met mijn irritaties daarover, mijn idee over hoe dingen moeten zijn. Met andere woorden, het was therapeuthisch, ik had het zwaar en was veel boos. Vaak op onze lerares, een (nederlandse) non die in mijn ogen van de hak op de tak springt en op alle mensen die zo graag praten, bla bla bla. Maar alles is tijdelijk en ik kon in de meditaties vrienden maken (in mijn hoofd) met mijn vijanden en na de tien dagen in het echt.

Boedisme op een manier uitgelegd (vrije interpretatie ):
1) we verdelen de wereld in vrienden,vijanden en mensen om wie je geen zak geeft. Alles is tijdelijk, iedereen kan je vriend worden dus behandel iedereen ook met een eerlijke kans daarop.
2) boosheid is zelf vergif innemen en hopen dat de ander ziek wordt
3) geluk neemt toe als je het (weg)geeft
4) streef naar groei, niet naar perfectie

Minstens zo belangrijk als de boodschap was dat ik het eten heerlijk vond! Sochtends pap met banaan smiddags warm en savonds soep en broodje pindakaas. Elke dag net iets anders maar altijd lekker.

Dharamshala the day after
Na 10 dagen waarin ik netjes volgens de regels mijn kop had gehouden bleek dat ik wel ff stoom af moest blazen. Dat bleek uit het feit dat ik direct tegen hasj en wiskey aanliep en de hele avond en nacht met Moran, een israelisch meisje, heb gedanst en gelachen. Je boedhistische leraar nadoen is extra slechte karma dus wij hebben ons volgende leven niet makkelijker gemaakt deze avond.

De volgende dag wel als een kerel naar de ochtendmeditatie en daarna schoonmaken voor t goede doel (karma yoga oftewel karma zuiveren). Kamilla is er ook en ze wil naar de volgende 6-daagse die de dag erna begint, met een hele goeie leraar (unieke kans..) Lang verhaal kort, ik had zon kater dat ik me gewoon heb ingeschreven als soort van zelfbescherming haha. 

Dharamshala Tushita klooster deel 2
6 dagen meer van hetzelfde. Superleerzaam dus. Een verschrikking dus. Weer die boosheid dit keer gericht op de meditatieleraar (een broekkie die teveel op het proces gericht is en minder het gevoel). Wat een bladhark, misschien ben ik gewoon jaloers dat hij dit doet voor 120 mensen. De laatste dagen deed ik zelfs mee met het schenden van de stilte, Kamilla hielp me daar graag bij, die had het ook zwaar.

Dat was mijn leven in het klooster. Bovenop een berg, tussen de apen, boeken lezen, mediteren, zere knieen, heerlijk slapen, leuke mensen leren kennen en nu dus verlicht.

Dharamkhot 30 april
Na het klooster heb ik nog een nacht op de top van de Triund geslapen met Miles (kom ik vaker tegen) en Robin. In een tentje, 3200 meter hoog, tussen de reuzen van 4600 meter, zelf hout gesprokkeld (gevaarlijk klusje op de steile hellingen) en 3 uur lang gewerkt om het vuur levend te houden om daarna koud de slaapzak in te duiken met alle kleren aan die ik bij me had.

Daarna nog een paar dagen niks gedaan. Soms met Noy soms andere van de 240 gezichten die ik in de twee retraittes heb leren kennen. Heel leuk ons kent ons tijd om te gaan dus. Ik wilde helemaal mijn eigen plan trekken, maar Noy nodigt me zo overtuigend uit om achter haar aan te gaan naar Manali (en leven zonder smartphone betekent dat je inspiratie uit het leven moet halen) dat ik in een nachtbus naar Manali stap (deze was warempel zonder problemen)

Delhi vandaag 18 Mei 12:19
Terug in het heden. De bus is nu 2 uur te laat en het telfoonnummer dat ik heb geeft geen gehoor meer, ja hoor. De indier die naast me zit gelooft niet meer in mijn bus maar dan krijg ik een sms met een nieuw nummer en heb ik ineens de bus aan de lijn. Wat mijn stoelnummer is! Die lui zijn gek en daarna hangen ze op, 10 minutes zegtie.

Manali 10 Mei 
Als ik sochtends aankom in vashisht (de 6de plek in 10 weken) laat ik me door de eerste de beste vriend naar een guesthouse meenemen. Tussen 20 koeien heeft ie een kamertje (stal), ik vind t prachtig als er maar goeie deken is.

Hey begint goed in vashist, ik zit de hele ochtend te schaken op het gezellige dorpsplein met 3 nieuwe,beetje vreemde, nieuwe vrienden. Laxmi de local van een jaar of 65 is een geniale schaker en een beetje bazig. Hij drinkt op mijn kosten dat is de prijs van samen schaken en hij is boos dat ik geen hasj van hem wil kopen. Claudio is een stille, ik kom er pas na een dag achter dat hij uit nederland komt. En dan Igor de let, net Einstein, niet te volgen geniale vent. 

De laatste 4 dagen ga ik samen met Noy op pad. Zij gaat over een week weer naar Israel. Lopend en liftend trekken we door het dal, eerst liften tegen de hitte, daarna tegen de Regen en daarna omdat het veel leuker is dan wandelen. In solang slapen we in een homestay, eerst koffie bij de eigenaar (Tikam) in zijn prachtige houten huis, ik moet zowat op mijn knieen zo laag is alles. Na de koffie maakt noy nog wat muziek en daarna is het 'challo' wat zoiets betekent als optieften. Tikam moet nog wat manden repareren waarmee de ((meestal) vrouwen hier de hele dag mee rondsjouwen met gras voor de koeien en whatever. 

De volgende dag liften we naar Naggar. Wat een uitzichten hier toch, het voelt wat europeser aan hier, veel hotels en goeie koffie, ik kan dat wel waarderen op zijn tijd. Ik heb weer een slechte buikdag dus ik doe niks en Noy zit in een slecht museum en gaat mediteren in de natuur. Maar uiteindelijk zitten we de meeste tijd samen, we zijn een mooi stel. Savonds nog een bruiloft gecrasht. Het was dag 5 (hele dag getrommel in het dorp) en dat was te zien aan de bruid en de bruidegom (wallen), ben blij dat Pascal en mea het op 1 dag hebben gehouden.

De laatste dag valt in de Regen, maar de schoonheid zit in de details. Ik deel er 1: ik zit in de invallende schemering naar het dal en de bergen te loeren als een stevige eekhoorn naar de top van een hoge boom klimt die voor mij op ooghoogte is. Ik denk wat doet zon beest eigelijk in de top en woeff.. springt er zo uit en vliegt vlak langs me haha dat is toch mooi! Blijkt t zon vlieger-eekhoorn te zijn, zon ideale knuffel voor Oscar.


Delhi vandaag 18 Mei 12:40
Ja hoor daar issue, de bus! Alleen aan de overkant van de snelweg.. na een nieuwe taxi kan ik Dan toch instappen. Gaat ie mij erop aanspreken dat ik niet klaarstond, dat ik te laat was. Haha ik 5 minuten en jij twee en een half uur vriend. Er is nog een plekje over op de achterbank dus vol goede moed begin ik aan de Reis naar Nepal!

Foto’s

7 Reacties

  1. Dick:
    21 mei 2019
    Inspirerend verhaal, het is hier maar saai!
  2. Ineke:
    21 mei 2019
    Wat een verhaal Chiel!
    Saai heb je het in elk geval niet,
  3. Nynke:
    21 mei 2019
    Wauw. Wat een reis, wat een belevenissen. Ik lees met verbazing haha, go Chiel! Veel plezier in Nepal!
  4. Willeke:
    21 mei 2019
    Veel plezier in Nepal! Wat weer een verhaal! Verbaas me over zoveel dingen. Wat zul je je moeten aanpassen iedere keer. Lijkt me niet altijd makkelijk. Liefs willeke
  5. Pascal:
    21 mei 2019
    Geweldig chiel! ✅🖐️
  6. Jur en Janneke Tiesnitsch:
    8 juni 2019
    Wat weer een verhaal! Veel plezier in Nepal en we kijken uit naar de volgende belevenissen.
  7. Theo:
    14 juni 2019
    Spannend! Moet je wel durven te doen! Wat een prachtige verhalen Michiel.